woensdag 29 juni 2011

De juffen en meester...

Onze jongste dochter Fee gaat het warme nest waar ze toch wel heel veel jaren mocht groeien verlaten. Samen met haar 2 zussen gaat ze volgend jaar naar de 'grote school' in Diest. Fee startte na de kleuterklas in de speelleerklas omdat ze helemaal niet klaar was voor het 1ste leerjaar. Nadien ging ze nog een jaar naar het gewone onderwijs. Maar al snel bleek dat dit niet de juiste oplossing was. Er werd dyscalculie vastgesteld en Fee maakte de overstap naar een lagere school 'type 8' voor kinderen met een leerstoornis. Ik ben zelf leerkracht, maar mijn hoed af voor alle begeleiders ginder. Een kind mag daar echt zijn wie het is en Fee heeft haar talenten mogen ontdekken op haar tempo.We zijn echt blij dat we voor dit type school gekozen hebben. Fee zou een ongelukkig kind geworden zijn op een gewone school. Ze kon dat tempo niet aan. Nog elke jaar zie ik kinderen op onze school die beter af zouden zijn in een type 8 school. Maar er is nog een zeer grote drempel. Zowel bij ouders als bij leerkrachten uit het gewone onderwijs.
Bij oontje vond ik het perfecte cadeau om aan alle begeleiders en de meester van Fee te geven.
Ik had nog plastieken stof van Le chien vert. Hiermee stikte ik 2 vlaggenlijnen, één voor de leraarskamer en eentje voor de klas van de meester.
 Ik had niet veel tijd dus ik knipte de driehoeken met de kartelschaar, per twee stikte ik ze tussen een lang stuk plastiek. Ik stikte er wel 3 keer over, heel leuk om te doen. Ik zag het bij eloleo en elisanna.
Gisteren kwamen al mijn leerlingen een ijsje met chocoladesaus eten in de tuin omdat ik zaterdag jarig ben.
Super om te zien al die smullende gezichtjes op het gras.
Vandaag nog oudercontact en dan kunnen we echt aftellen naar 2 maanden vakantie...

                                                                                                         

1 opmerking:

  1. Goed dat jullie die beslissing voor fee hebben kunnen nemen! Ik vind het zelf ook zo ontzettend belangrijk dat het kind zijn geluk en gevoel op de eerste plaats komt, en zie het op school ook nog vaak dat kinderen echt niet op hun plaats zitten en doodongelukkig zijn... Ik hoop voor Fee dat ze op dezelfde lijn kan verder gaan!

    BeantwoordenVerwijderen